De Leonardushoeve

Kloosterboerderij ‘de Leonardushoeve’ wordt in 1958 door de paters van Steyl gebouwd ter vervanging van de oude Leonardushoeve, gelegen op de hoek van de Reuverweg en Paters-weg. Op 3 mei 1911 koopt het Missiehuis van Steyl deze dan nog ‘Grote Hoef’ geheten boerderij in Belfeld. De Grote Hoeve, ooit een van de oudste boerderijen in Belfeld, wordt al in 1445 in een akte genoemd. Op 12 mei 1912, koopt het klooster ook de boerderij ‘de Kleine Hoef’. De paters van Steyl worden daarmee ook eigenaar van de bijbehorende landerijen en veel woeste grond die ontgonnen moet worden.
Wanneer het Missiehuis van Steyl de boerderijen en landerijen koopt, doen ze dit om de 800 paters, broeders en studenten in Steyl dagelijks van maaltijden te kunnen voorzien.

Door de aankoop van de hoeves beschikken de paters over meer dan 100 morgen land. Eén morgen is iets minder dan een hectare. Deze bodem is arm, een groot deel van het jaar moerassig en voor een deel bestaande uit struikgewas en kreupelbos. Boerderij de Kleine Hoeve wordt verbouwd zodat meerdere mensen hier kunnen wonen. De Grote Hoeve, vanaf nu de ‘St. Leonardushof’, wordt een kloosterboerderij en krijgt een eigen kapel waar dagelijks een Heilige Mis gelezen wordt. Behalve kloosterlingen zijn hier ook veel Belfeldenaren werkzaam. Men tracht eigen stroomkracht op te wekken met water uit de Gaesbeek en eventueel de Schelkensbeek in de zogenaamde ‘Paterswieërt’. Hier wordt in 1918 een turbine geïnstalleerd om stroom op te wekken. Maar, door watergebrek kan de turbine niet optimaal werken. Daarom besluit de paters stroom op te wekken met dieselmotoren.
Er worden nieuwe schuren gebouwd, de dieren krijgen moderne stallen. De ontwikkeling van de boerderijen op de Hoof is tot 1933 voortvarend te noemen. De Nazi’s in Duitsland maken hier in 1933 een einde aan. Na de oorlog worden de door oorlogsgeweld vervallen gebouwen hersteld. Machines en tractoren zijn door brand onbruikbaar geworden, de stallen zijn leeg. Ook de huisvesting van de paters en de broeders laat te wensen over.

In 1958 wordt aan de Hooverheideweg deze nieuwe kloosterboerderij, de nieuwe St. Leonardushof gebouwd, centraal tussen de uitgestrekte landerijen, aangepast aan de nieuwe tijd.

De boerderij is zeer modern, het kloostergedeelte is ook een ontspanningsoord voor de missionarissen van Steyl. Er zijn veel kamers, een grote kapel en voor die tijd zeer luxe sanitaire voorzieningen. Er wordt een machinehal, een kippenhok, een varkensstal en een enorme koestal gebouwd. De omvang van de gemeenschappen van vrijwel alle kloosters wordt in de zestiger jaren steeds kleiner. Daarom worden vanaf 1986 grote percelen land verpacht aan boomkwekerij Lappen. De laatste broeder verlaat de St. Leonardushoeve in 1994.

Enkele jaren voordat de paters kloosterboerderij verlaten, vinden vanaf 1987 ook andere activiteiten in en rond ‘de Hoof’ plaats. In 1987 start Ad Stemerding in een gedeelte van het grote complex een spiritueel centrum. Later nemen Jan Visscher en enkele medewerkers, deze werkzaamheden over. Nu kan men op Landgoed de Leonardushoeve terecht voor bezinning, onthaasting en vragen of problemen van persoonlijke aard. Het centrum is op het eind van de 20e eeuw een van de eerste en grootste spirituele centra van Nederland. Na het vertrek van de paters wordt het oude kloostergedeelte ingericht voor gasten. 55 personen kunnen op het landgoed overnachten. De oorspronkelijke kapel wordt dagelijks gebruikt voor meditatie. De vroegere grote stal is omgetoverd tot een ruime eetzaal, kantoor en enkele cursusruimtes. De vertrekken van de knechten en de stallen zijn omgetoverd tot gerieflijke woningen. Op de vroegere grote binnenplaats, het boerenerf, zijn een tuin met vijverpartij en buitenterras gerealiseerd.
Speerpunt op Landgoed de Leonardushoeve is een verblijf met werkmeditatie. De Leonardushoeve is al meer dan 25 jaar een plek voor iedereen die eraan wil werken om (weer) ten volle en van harte te leven. Meer weten? Klik  om naar de site van Landgoed de Leonardushoeve te gaan.