Café de ‘Krómmen Hook’

Bij de Kromme Hook lag eind 19e eeuw tot 1963 café de Krómmen Hook. Ben en Hubertien Thijssen namen het café over van Bens vader Hein. Omdat Hein mank liep werd hij de ‘Krómmen Hein’ genoemd.
Behalve het café had Ben Thijssen ook een klein boerenbedrijf en een winkel in koloniale waren. Naast etenswaren werden in de winkel tevens klompen verkocht. Er moest hard gewerkt worden om de maag van iedereen te vullen. Het gezin had de zorg over zeven kinderen: Harie, Jan, Jeu, Jo, Lies, Leen en Wiel. Een grote kinderschare was normaal in een katholiek gezin uit het begin van de vorige eeuw. Ook opa en oma werden hier verzorgd, samen met enkele ongetrouwde broers en zussen van opa Hein. Later kwamen ook nog zijn broer Frens en diens zoon Hadje hier wonen.
De schuur lag half op de Prins Hendrikstraat. Die straat moest worden overgestoken om bij de ‘sjóp’, een halfopen loods met landbouwwerktuigen, te komen. Achter het huis lag een open veld dat diende als akkerland. Via een voetpad liep je aan de achterkant van de woningen van de Maalbekerweg tot waar nu de Oude Tolweg ligt.
Het café was de hele dag open maar de meeste klanten kwamen op zondagochtend. Dan werd er gekaart. Er werd Huyben’s bier, gebrouwen in Horn, getapt.
Op het buffet (de bar) stond een ‘pindabol’. Daar kon men voor een dubbeltje wat pinda’s uithalen. Die werden in een gevouwen bierviltje opgevangen. Het café werd alleen gesloten tijdens het bidden van de rozenkrans in de maand mei. Maar dan wisten de klanten de weg achterom te vinden.

Enkele malen per jaar werd het paard voor de Jan Plezier gespannen. Dit open rijtuig getrokken door één of meerdere paarden werd vaak volgeladen met jonge dames om naar Klein Lourdes in Tienray te gaan.
Café de ‘Krómmen Hook’ was het clublokaal van postduivenvereniging Pijlsnel, Ruiterclub Voorwaarts en de Oud – Indiëvaarders. Eén maal in de twee jaar werd hier de paardenkeuring gehouden voor de verzekering. Een keuring die de hele dag in beslag nam. Na de keuring werden de paardenvijgen opgeruimd en op de mestvaalt gesmeten. De toepwedstrijden van de ruiterclub op nieuwjaarsdag waren alom bekend vanwege de te winnen ‘platz’ (platte koek). Het café is in 1963 gesloten en verkocht aan Joep Nicolaas, een glazenier, tekenaar en kunstschilder en enkele jaren later gesloopt. Omdat het café deels lag op wat nu de Prins Hendrikstraat is, werd het gesloopt wegens een wegreconstructie.